سلام آقا سینا.
خواهش می کنم. من چیزی یادم نمیاد
اتفاقا چیزی که مطرح کردی خیلی مهمه. کسایی که کتاب خالقی 1 رو تموم کردن برای شروع کتاب 2 باید از خودشون این سوال رو بپرسن که آیا در اصول اولیه مهارت کافی پیدا کردن یا خیر. کتاب خالقی 2 بطور کامل وارد موسیقی ایرانی میشه یعنی با ربع پرده ها سر و کار داره. البته این به این مفهوم نیست که تکنیک ها توی این کتاب توضیح داده نمیشه (تمامی کتاب های ویلن استاد خالقی با توجه به تکنیک های نوازندگی ویلن کلاسیک نوشته شده)
اما توجه به این نکته خیلی مهمه که هنرجویی که خالقی 2 رو بلافاصله بعد از خالقی 1 شروع می کنه باید مقداری از وقتشو برای کار کردن روی انگشت گذاری در حالت سری و کرن (ربع پرده ها) بذاره. یعنی در واقع در این کتاب اشاره هایی به بعضی از دستگاه ها میشه پس هنرجو باید بتونه مثلا توی گام شور بنوازه.
من بر اساس تجربه اندکم میگم بعد از اتمام کتاب خالقی 1 بد نیست که برای مدتی هنرجو به نواختن کتاب هایی مثل ل ویلن ، سوزوکی، اتودهای ولفارت و ... بپردازه. که البته باید زیر نظر استاد باشه. در این مدت هنرجو میتونه آهنگ های پاپ و قطعات معروف رو بنوازه (با توجه به پیشنهاد استاد) تا از نواختن لذت ببره ...
بعد از مدتی هنرجو میتونه دقیقا سبکشو مشخص کنه. اگه خواست کلاسیک کار کنه که به همون مسیر ادامه میده و در غیر اینصورت کتاب های استاد خالقی رو دنبال می کنه (ترجیحا اگه یه هنرجو مسیر نوازندگی به سبک سنتی رو هم انتخاب کرد، حداقل باید تا 2-3 سال با کمک کتاب های کلاسیک سعی کنه به موازات کتاب های استاد خالقی و ردیف استاد صبا و ... بر روی تکنیک های سبک کلاسیک، مخصوصا اون دسته از تکنیک ها که در نوازندگی ایرانی هم تاثیر دارن کار کنه)
موفق باشید
علاقه مندي ها (Bookmarks)